Verbum

лічбава́нне, -я, н.

1. гл. лічбаваць.

2. Лічбавае абазначэнне чаго-н.

машта́бнасць, -і, ж.

Вялікі размах, глыбіня ахопу чаго-н.

М. падзей.

разгарлапа́ніцца і разгарла́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак. (разм.).

Раскрычацца.

Чаго разгарлапаніўся?

разліва́льны, -ая, -ае.

Які служыць для разлівання чаго-н.

Разлівальная лыжка.

размеркава́льны, -ая, -ае.

Які служыць для размеркавання чаго-н.

Р. пункт.

расстара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Вельмі пастарацца для набыцця чаго-н.

растлумача́льны, -ая, -ае Які служыць для растлумачэння чаго-н.

Растлумачальная работа.

схематы́зм, -у, м.

Спрошчанасць, трафарэтнасць у мысленні, у адлюстраванні чаго-н.

све́дчанне, -я, н.

1. Паведамленне асобы пра тое, сведкай чаго яна была.

Па сведчанні старажылаў, гэты млын тут стаяў даўно.

2. Факты і рэчы, што з’яўляюцца пацвярджэннем чаго-н.

Гэтыя лічбы — с. пра добрыя поспехі.

3. Дача паказанняў на судзе.

Праўдзівае с.

4. Афіцыйнае пацверджанне сапраўднасці чаго-н.

С. медыцынскай камісіі.

паве́рхня, -і, ж.

1. Вонкавы бок чаго-н.

П. металу.

Слізгаць па паверхні чаго-н. (таксама перан.: не паглыбляцца ў сутнасць чаго-н., абмяжоўвацца знешнім бокам з’яў). Ляжаць на паверхні (перан.: пра што-н. яснае, відавочнае).

2. У матэматыцы: мяжа, якая аддзяляе геаметрычнае цела ад знешняй прасторы або іншага цела.