Verbum

аўтато́рмаз, ‑а, м.

Тормаз, які аўтаматычна ўступае ў дзеянне пры разрыве поезда.

гайдро́п, ‑а, м.

Канат, які скідаецца з аэрастата для тармажэння пры спуску.

[Англ. guide-rope.]

гарачатрыва́лы, ‑ая, ‑ае.

Які захоўвае свае якасці пры высокай тэмпературы. Гарачатрывалае шкло.

захларафармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., каго.

Уст. Усыпіць хворага пры дапамозе хлараформу.

кангруэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які супадае пры накладанні (пра геаметрычныя фігуры). Кангруэнтныя адрэзкі.

[Ад лац. congruens, congruentis — адпаведны.]

касаво́касць, ‑і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

лейко́з, ‑у, м.

Захворванне крыві, пры якім рэзка павялічваецца колькасць лейкацытаў; белакроўе.

[Ад грэч. leukos — белы.]

надгарта́ннік, ‑а, м.

Тонкі доўгі храсток, які дапамагае закрываць гартань пры ядзе.

паветранаграва́льнік, ‑а, м.

Апарат, прызначаны для надзімання гарачага паветра пры выплаўцы чыгуну.

палірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для паліравання, выкарыстоўваецца пры паліраванні. Паліравальная паста.