каменяло́мнік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая расліна сямейства каменяломнікавых з белымі, жоўтымі або чырвонымі кветкамі і лісцем рознай формы ў прыкаранёвай разетцы. Каменяломнік балотны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галіцы́зм, ‑а, м.

Слова ці выраз, запазычаны з французскай мовы. Большасць французскіх слоў, або галіцызмаў, пранікла ў беларускую мову праз рускую або польскую. Юргелевіч.

[Фр. gallicisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гло́са, ‑ы, ж.

Тлумачэнне незразумелае слова або выразу, якое даецца на палях або ў самім тэксце старажытных і сярэдневяковых рукапісаў. Глосы ў скарынінскіх тэкстах.

[Ад грэч. glossa — устарэлае слова, якое патрабуе тлумачэння.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспакая́льны, ‑ая, ‑ае.

Які памяншае ўзбуджанасць або знімае боль. Заспакаяльныя сродкі. // у знач. наз. заспакая́льнае, ‑ага, н. Лякарства, якое памяншае ўзбуджанасць або знімае боль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траекто́рыя, ‑і, ж.

Спец. Лінія, якую апісвае ў прасторы ў працэсе руху цела або пункт. Траекторыя электрона. // Лінія палёту снарада або кулі. Траекторыя ракеты.

[Ад лац. trajectus — перамяшчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

борт, -а, М -рце, мн. барты́, барто́ў, м.

1. Бакавая сценка марскога або рачнога судна, самалёта.

Кінуць за б.

Апынуцца (аказацца) за бортам (таксама перан.: аказацца выключаным з якой-н. справы).

2. Сценка кузава грузавога аўтамабіля, адкрытага таварнага вагона і пад.

Барты грузавіка.

3. Левы або правы край адзення (паліто, пінжака і пад.) з петлямі або гузікамі для зашпільвання.

|| памянш. бо́рцік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 2 і 3 знач.).

|| прым. бартавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

песнапе́нне, ‑я, н.

Рэлігійная або ўрачыстая песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асіметры́я, ‑і, ж.

Адсутнасць або парушэнне сіметрыі.

[Ад грэч. asymmetria — несуразмернасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашаламле́нне, ‑я, н.

Стан разгубленасці або атупення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясшлю́бнасць, ‑і, ж.

Халастое або незамужняе жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)