вы́слуга, ‑і, ДМ ‑слузе, ж.

Пэўны тэрмін знаходжання на службе. Падлічыць выслугу год для вызначэння пенсіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Кульгаючы, адысці ўбок.

2. Пракульгаць пэўны тэрмін. Цэлы год адкульгаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касацыі, звязаны з касацыяй. Касацыйнае рашэнне. Касацыйная скарга. Касацыйны тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлепа́тыя, ‑і, ж.

Тэрмін, які ўжываецца для абазначэння перадачы думак, пачуццяў на адлегласці без пасрэдніцтва органаў пачуццяў.

[Ад грэч. tēle — далёка і pathos — пачуццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцідзесяціго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тэрмін у 50 гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася 50 гадоў таму назад.

П. рэспублікі.

Адзначаць п. (пяцідзясяты дзень нараджэння).

|| прым. пяцідзесяцігадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шасцідзесяціго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тэрмін у шэсцьдзясят гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася шэсцьдзясят гадоў таму назад.

Адсвяткаваць чыё-н. ш. (шасцідзясяты дзень нараджэння).

|| прым. шасцідзесяцігадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́ны¹, -аў, адз. бо́на, -ы, ж. (спец.).

1. Кароткатэрміновыя крэдытныя дакументы, якія даюць права на атрыманне пэўнай сумы ў вызначаны тэрмін.

2. Папяровыя грашовыя знакі, што выйшлі з ужытку і сталі прадметам калекцыяніравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратэрмінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Прапусціць устаноўлены тэрмін чаго-н.

П. ад’езд у камандзіроўку.

|| незак. пратэрміно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пратэрміно́ўка, і, ДМ -ўцы, ж. і пратэрміно́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дваццаціго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін у дваццаць гадоў.

З той пары мінула цэлае д.

2. Гадавіна падзеі, што адбылася дваццаць гадоў назад.

Адзначыць д. працоўнай дзейнасці.

Адзначыць сваё д.

|| прым. дваццацігадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслядзе́янне ср., спец. последе́йствие;

магні́тнае п. — магни́тное последе́йствие;

тэ́рмін ~ння ўгнае́нняў — срок последе́йствия удобре́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)