пратэрмінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Прапусціць устаноўлены тэрмін чаго-н.

П. ад’езд у камандзіроўку.

|| незак. пратэрміно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пратэрміно́ўка, і, ДМ -ўцы, ж. і пратэрміно́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)