Verbum

папакпі́ць, ‑кплю, ‑кпіш, ‑кпіць; зак., з каго-чаго.

Разм. Кпіць доўга, неаднаразова. Пасля гэтага здарэння ну і папажартавалі, папакпілі з дзядзькі вясковыя веселуны! Сачанка.

суні́чнік, ‑у, м., зб.

Кусцікі сунічнага ягадніку. Ля мізэрных на пяску сасонак .. зелянее шыракалісты сунічнік — першы ягаднік вясны. Пташнікаў. Плёўся, пусціўся лапушысты сунічнік. Сачанка.

хіхі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Спадцішка або ціха смяяцца. Каля дуба нехта хіхікаў, баючыся засмяяцца ўголас. Пестрак. [Гараська] смяецца спачатку ціха, хіхікае, пасля рагоча. Сачанка.

а́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аркі. Арачны мост. □ І тут мы ўбачылі высокую зялёную клумбу, а над ёю — белыя лёгкія арачныя вароты. Сачанка.

гарбаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца гарбатым. Цень то выпростваўся, большаў, то смешна гарбацеў, перарываўся, калі я ступаў у якую-небудзь калдобіну ці разору. Сачанка.

зва́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

Разм. Прывабіць, спакусіць. [Юлю] ахапіў жах — гэта ж не хто, а яна звабіла дзяцей, завяла іх на каланчу... Сачанка.

панагіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Нагнуць, нахіліць усё, многае. Усё балота ўкрыла раса — кроплі такія важкія, што аж панагіналі да самай зямлі травінкі. Сачанка.

папасвары́цца, ‑сваруся, ‑сварышся, ‑сварыцца; зак.

Разм. Сварыцца доўга, неаднаразова. Папасварыўшыся некалькі дзён і на жонку і на дачку, бацька змушаны быў згадзіцца на вяселле. Сачанка.

папну́цца, ‑пнуся, ‑пнешся, ‑пнецца; ‑пнёмся, ‑пняцеся; зак.

Разм. Тое, што і папяцца. — Але ж такую хароміну зрабіць — трэба добра папнуцца, — выказала сваю заклапочанасць маці. Сачанка.

расту́зацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна тузацца. Час ад часу, калі буланы занадта ўжо моцна растузаецца, гаспадар таўчэ няўрымсніка кулаком у храпу. Сачанка.