Verbum

прынука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).

Прымушаць, патрабаваць.

П. да работы.

|| наз. прынука́нне, -я, н.

расхаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

Стаць раўнадушным, халодным да каго-, чаго-н.

Расхаладзець да работы.

задымі́цца¹, -ымлю́ся, -ы́мішся, -ы́міцца; зак.

Пацямнець ад дыму, сажы; задымець¹.

Каля такой работы скора задымішся.

Столь задымілася.

камера́льны, -ая, -ае (спец.).

Які адносіцца да лабараторнай апрацоўкі матэрыялаў, сабраных у час экспедыцый.

Камеральныя работы геолагаў.

беспрацо́ўны, -ая, -ае.

Які не мае работы; пазбаўлены магчымасці атрымліваць пастаянны заробак.

Беспрацоўныя рабочыя.

Дапамога беспрацоўным (наз.).

планёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Кароткая вытворчая нарада па абмеркаванні плана работы.

налажы́цца, -лажу́ся, -ло́жышся, -ло́жыцца; зак. (разм.).

Налаўчыцца рабіць што-н.

Не налажылася яна яшчэ да такой работы.

рабо́та, -ы, ДМ -бо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.

1. Праяўленне, ажыццяўленне якой-н. дзейнасці; дзейнасць, праца чаго-н.

Пасля работы хацелася адпачнуць.

Р. матора машыны.

Р. сэрца.

2. Кола заняткаў, справа; пэўны род дзейнасці.

У яго работы — непачаты край.

Фізічная р.

Грамадская р.

3. Служба, праца ў якой-н. установе, на якім-н. прадпрыемстве.

Паступіць на работу.

Сумяшчаць работу з вучобай.

4. мн. Дзейнасць па стварэнні, вырабе, апрацоўцы чаго-н.

Сельскагаспадарчыя работы.

Унутраныя работы ў новым доме.

5. Прадукт працы, выраб, твор.

Выстаўка работ мастака.

Друкаваная р.

6. Тое, што знаходзіцца ў працэсе апрацоўкі, дапрацоўкі.

Прынесці работу дадому.

7. Якасць або спосаб выканання чаго-н.

Замок кавальскай работы.

8. Фізічная велічыня, якая колькасна характарызуе змены пры ператварэнні аднаго віду энергіі ў другі.

Адзінка вымярэння работы.

◊

Пусціць у работу — даць прымяненне чаму-н.

|| памянш.-ласк. рабо́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 2, 5 і 7 знач.; разм.).