кипе́ть несов., в разн. знач. кіпе́ць;

борщ кипи́т боршч кіпі́ць;

рабо́та кипи́т рабо́та кіпі́ць;

зло́ба кипи́т злосць кіпі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самотёком нареч. самацёкам;

вода́ идёт самотёком вада́ ідзе́ самацёкам;

рабо́та не пойдёт самотёком перен. рабо́та не по́йдзе самацёкам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самацёкам нареч., прям., перен. самотёком;

вада́ ідзе́ с. — вода́ идёт самотёком;

рабо́та не по́йдзе с.рабо́та не пойдёт самотёком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звышуро́чны, -ая, -ае.

1. Які праводзіцца звыш устаноўленага рабочага часу.

Звышурочная работа.

2. у знач. наз. звышуро́чныя, -ых. Плата за звышурочную работу.

Атрымаць звышурочныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сраба́тывание ср. дзе́йнічанне, -ння ср., рабо́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтэрнату́ра, -ы, ж.

Форма паслядыпломнай спецыялізацыі маладога ўрача — яго пракгычная (звычайна на працягу года) работа ў клініках, бальніцах, якая дае яму званне спецыяліста.

Прайсці інтэрнатуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарматы́ў, -ты́ву, мн.ы́вы, -ты́ваў, м. (спец.).

Эканамічны або тэхнічны паказчык норм, у адпаведнасці з якімі выконваецца работа.

Нарматывы вытворчай працы.

|| прым. нарматы́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мужчы́нскі мужско́й;

м. го́лас — мужско́й го́лос;

~кая рабо́та — мужска́я рабо́та;

м. родграм. мужско́й род;

~кая ры́фмалит. мужска́я ри́фма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чака́нны прям., перен. чека́нный;

ч. стан — чека́нный стан;

~нная рабо́та — чека́нная рабо́та;

ч. крок — чека́нный шаг;

ч. верш — чека́нный стих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иссле́довательский (относящийся к исследованию) дасле́дчы; (относящийся к исследователю) дасле́дчыцкі;

иссле́довательская рабо́та дасле́дчая рабо́та;

иссле́довательский ме́тод дасле́дчыцкі ме́тад (ме́тад дасле́давання);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)