Verbum

кустарэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для падразання і выкарчоўвання кустоў.

|| прым. кустарэ́зны, -ая, -ае.

маслабо́йка, -і, ДМ -бо́йцы, мн. -і, -бо́ек, ж.

Прылада для збівання масла (у 1 знач.).

сука́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

Прылада для насуквання нітак на цэўкі.

|| прым. сука́льны, -ая, -ае.

сяке́ра, -ы, мн. -ы, -ке́р, ж.

1. Насаджаная на тапарышча металічная прылада для сячэння з лязом з аднаго боку і абухом з другога.

Бацька купіў новую сякеру.

2. Прымітыўная выкапнёвая прылада з крэменю.

|| памянш. сяке́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

вугламе́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэхнічная прылада для вымярэння вуглоў.

|| прым. вугламе́рны, -ая, -ае.

Вугламерныя інструменты.

бёрда, -а, мн. -ы, -аў, н.

Прылада ў ткацкім станку з тонкіх пласцінак для прыбівання ўточнай ніткі.

юпі́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Магутная электрычная асвятляльная прылада для кіназдымкі пры штучным або камбінаваным асвятленні.

запа́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прылада для ўзворвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання зерня.

гільяці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Прылада для пакарання смерцю шляхам адсякання галавы асуджанага.

|| прым. гільяці́нны, -ая, -ае.