Verbum

прапарцыяна́льнасць, -і, ж.

1. гл. прапарцыянальны.

2. У матэматыцы: залежнасць паміж велічынямі, пры якой павелічэнне адной з іх цягне за сабой змяненне другой у столькі ж разоў.

Прамая п. (пры якой з павелічэннем адной велічыні другая павялічваецца). Адваротная п. (пры якой з павелічэннем адной велічыні другая памяншаецца).

але́², часц.

1. сцвярдж. Ужыв. пры сцвярджэнні або згодзе з чым-н.

Усё тут? — Але.

2. узмацн. Ужыв. пры здзіўленні, захапленні, абурэнні і пад.

Але ж і мароз!

е́ўнух, -а, мн. -і, -аў, м.

Кастрыраваны слуга пры гарэме.

вох, выкл.

Вокліч пры здзіўленні, горы, болі і пад. пачуццях.

рэўмакарды́т, -у, М -ды́це, м.

Запаленчае паражэнне сэрца пры рэўматызме.

прыку́с, -у, м.

Становішча зубоў пры стуленых сківіцах.

Правільны п.

глыбокапаважа́ны, -ая, -ае.

Вельмі шаноўны (ужыв. пры ветлівым афіцыйным звароце).

грабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

Узмах вёсламі пры веславанні.

чых², гукаперайм.

Ужыв. для перадачы рэзкага адрывістага гуку пры чханні.

спружыно́вы, -ая, -ае.

Які дзейнічае пры дапамозе спружын.

Спружыновая барана.