што́сьці¹, чаго́сьці, чаму́сьці, што́сьці, чы́мсьці, па чы́мсьці, займ. неазнач.

Нейкі, невядома які прадмет (з’ява, рэч), нешта.

Ш. непрыемнае.

Стукаць па чымсьці драўляным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўтара́к, ‑а, м.

Разм. Які‑н. прадмет паўтарачнага памеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канкрэ́тны, -ая, -ае.

Які рэальна існуе, дакладны, прадметна акрэслены ў адрозненне ад абстрактнага, адцягненага.

К. прадмет.

Разважаць канкрэтна (прысл.).

|| наз. канкрэ́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

відары́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прадмет, знак, сімвал і пад., якія ўвасабляюць пэўную ідэю.

В. герба на сцягу.

В. чайніка на шыльдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уздзе́цца, ‑дзенецца; зак.

Надзецца, насадзіцца, нацягнуцца на які‑н. прадмет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыстапіса́нне, -я, н. (уст.).

Вучэбны прадмет у пачатковых класах, які ставіў сваёй мэтай выпрацоўку прыгожага выразнага почырку ў вучняў (у савецкай школе).

Урок чыстапісання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экспана́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Прадмет, які выстаўляецца ў музеі або на выстаўцы для агляду.

Рарытэтны э.

|| прым. экспана́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матра́ц, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мяккая тоўстая ватовая падсцілка на ложак або прадмет такога ж прызначэння са спружынным каркасам.

|| прым. матра́цны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́фчык, ‑а, м.

Прадмет дзіцячай ці жаночай бялізны, які аблягае грудзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трайні́к, ‑а, м.

Спец.

1. Прадмет, які мае тры аднародныя часткі або які складаецца з трох частак. Патрубак-трайнік. Водаправодны трайнік.

2. Мера або прадмет, якія складаюцца з трох аднолькавых адзінак. Дошка-трайнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)