Verbum

небес..., прыстаўка.

Тое, што і небез...; пішацца замест «небез...» перад глухімі зычнымі, напр.: небескарысны, небеспадстаўны.

прасцэ́ніум, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Частка сцэны перад заслонай.

|| прым. прасцэ́ніумны, -ая, -ае.

рас..., прыстаўка.

Тое, што і раз...; пішацца замест «раз...» перад глухімі зычнымі, напр.: раскусіць, расхапаць.

аб..., прыстаўка (гл. а...¹).

Ужыв. замест «А...¹»:

а) перад галоснымі: абысці, абыграць, абумовіць, абярнуцца;

б) у некаторых выпадках перад зычнымі: абдумаць, абмяняць, абжаць;

2) нароўні з прыстаўкай «А...¹» перад зычнай: абгарадзіць, абкарыць, абкантаваць (агарадзіць, акарыць, акантаваць);

3) для ўтварэння дзеяслова са знач. прычыніць страту каму-н.: абважыць, абмераць, абхітрыць;

4) для ўтварэння дзеяслова са знач. не ўлічыць, абысці каго-, што-н. пры размеркаванні чаго-н.: абдзяліць, абмінуць.

крыўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

Рабіць грымасы, трымацца ненатуральна.

К. перад люстэркам.

|| наз. крыўля́нне, -я, н.

ашатрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Абадраць, ачысціць зерне перад памолам.

А. мяшок ячменю.

адпява́нне, -я, н.

Царкоўны абрад, звязаны з чытаннем малітвы і спяваннем над целам нябожчыка перад пахаваннем.

аб’... (гл. а...¹), прыстаўка.

Ужыв. перад галоснымі літарамі «е», «ё», «і», «я»: аб’есці, аб’ём, аб’інець, аб’яднаць.

уру́б, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Шчыліна, якая прабіваецца ў горнай пародзе перад адбіваннем глыб.

перадпо́лле, -я,мн. -і, -яў, н. (спец.).

Умацаваная паласа перад галаўной пазіцыяй абароны.

Баі ў перадполлі.