па́рениеII-2 (испускание пара) парава́нне, -ння ср.;
па́рение котла́ парава́нне катла́; см. па́ритьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тапо́р, -пара́ м. топо́р;
◊ хоць т. ве́шай — хоть топо́р ве́шай;
пасля́ гэ́бля тапаро́м — по́сле руба́нка топоро́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надвячо́рак, ‑рка, м.
Пара перад самым вечарам. Стаяў ціхі надвячорак пасля спякотага дня. Грамовіч. У даліну артылерысты прыехалі хмурным надвячоркам. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Парня́ты ’двайняты’ (Юрч.), парня́та ’тс’ (Сцяшк.). Да па́рны < па́ра 2 (гл.), утворанае па ўзору двайняты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сяйво́ ’россып; тое, што сыплецца’ (ТСБМ), ’пасяўная пара’, ’пыл’ (Сцяшк. Сл.). Вытворныя ад сеяць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пі́льніца ’гарачая пара ўлетку, калі шмат работы і мітрэнгі’, ’спешка ў рабоце, пільная патрэба’ (Сл. ПЗБ; полац., Нар. лекс.; смарг., Сцяшк. Сл.; в.-дзв., ушац., беш., докш., ЛА, 2). Ад прыметніка пільны (гл. пільна) і суф. ‑іца (< прасл. *‑ica), магчыма, у выніку семантычнай кандэнсацыі словазлучэння, напрыклад, пільная пара ’жніво’ (іўеў., тамсама).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
памянці́ць, ‑мянчу, ‑менціш, ‑менціць; зак.
1. што. Падвастрыць касу мянташкай. Вось пара памянціць ужо касу, пара нанава напляваць у рукі, а.. [Ігнат] махае яшчэ і яшчэ. Скрыган.
2. перан.; што, чым і без дап. Разм. Мянціць (у 2 знач.) некаторы час. Звычайных, абы памянціць языком, наведванняў Чорны не любіў і, не саромеючыся, бараніўся ад іх. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпрацава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад адпрацаваць.
2. у знач. прым. Які пабыў у рабоце і стаў непрыдатным. Адпрацаваная пара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калары́фер, ‑а, м.
Абагравальны прыбор у выглядзе сістэмы труб, па якіх ідзе гарачая вада, пара або нагрэтае паветра. Паравы каларыфер. Вадзяны каларыфер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касцюм; гарнітур, пара (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)