шлю́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Невялікае бяспалубнае судна з моцным корпусам. Шлюпка ішла лёгка, мора было ціхае. Хомчанка.

[Ад гал. sloiep.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отто́пки (остатки от вытапливания) вы́тапкі, -пак ед. нет; (от сала) вы́скваркі, -рак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

1. зб. Здробненае ачышчанае ад шалупіння зерне пшаніцы як прамежкавы прадукт пры перапрацоўцы яе ў гатунковую муку.

2. зб. Тое, што і крупы (у 2 знач.); крупкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кру́пы, круп.

1. Прадукт харчавання з цэлых або сечаных зярнят розных культур.

Грэчневыя к.

Зварыць кашу з манных круп.

2. перан. Снег у выглядзе невялікіх шарападобных зярнят.

|| памянш. кру́пкі, -пак.

|| прым. крупяны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак. ж.

1. гл. раскапаць.

2. мн. Работы па выяўленні чаго-н. схаванага ў зямлі, звычайна прадметаў старажытнасці, а таксама месца, дзе праводзяцца падобныя работы.

Археалагічныя раскопкі.

|| прым. раско́пачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капа́¹, -ы́, мн. ко́пы і (з ліч. 2, 3, 4) капы́, коп, ж.

1. Сена, снапы, складзеныя конусам.

Атава ў копах.

2. перан. Пра густыя пышныя валасы.

К. валасоў.

|| памянш. ко́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аля́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Невялікая птушка атрада вераб’іных з кароткімі крыламі і доўгімі нагамі, якая жыве па берагах рэк; вадзяны верабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Памянш. да купа (у 1, 2 і 3 знач.); невялікая купа. Купка бяроз. Купка дзяцей. Купка моху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассы́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. рассыпаць — рассыпаць (у 1, 2 знач.).

2. Р мн. ‑пак. Страта ў вазе сыпкіх тавараў; раструска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клёпка¹, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Кожная асобная дошчачка для бакавых сценак бочкі і пад.

Клёпкі ў бочцы рассохліся.

◊

Клёпкі ў галаве не хапае (не стае) (разм., пагард.) — пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека.

|| прым. клёпачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)