гадзі́ннікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гадзінніка. Гадзіннікавы механізм. Гадзіннікавая стрэлка. // Звязаны з вытворчасцю і продажам гадзіннікаў. Гадзіннікавы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантава́льнік, ‑а, м.

Спец. Механізм для кантоўкі (паварочвання) загатовак, дэталей вырабаў і саміх вырабаў пры іх апрацоўцы, упакоўцы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыча́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рычага (у 1 знач.); такі, галоўнай часткай якога з’яўляецца рычаг. Рычажная сістэма. Рычажны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кура́нты, ‑аў; адз. няма.

Даўнейшая назва вежавага або насценнага гадзінніка, бой якога суправаджаецца музыкай, а таксама музычны механізм такога гадзінніка. Крамлёўскія куранты.

[Ад фр. courant — бягучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́дуга, ‑і, ДМ ‑дузе, ж.

Спец. Верхняя дапаможная дэкарацыя з паласы тканіны, якая закрывае ад гледачоў механізм верхняй часткі тэатральнай сцэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сартава́льнік, ‑а, м.

1. Асоба, якая займаецца сарціроўкай чаго‑н. Працаваць сартавальнікам на пошце.

2. Механізм для сарціроўкі чаго‑н. Магнітны сартавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перада́ча ’тое, што перадаецца (у бальніцу, турму, па радыё ці тэлебачанні; механізм для перадачы руху ў машыне’ (ТСБМ). Да пера- і даць (гл.). Суфікс ‑ч‑а ўзыходзіць да прасл. *‑tja (Слаўскі, SP, 2, 42–43).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сто́парыцца, ‑рыцца; незак.

1. Спыняцца, спыняць сваю дзейнасць (пра машыну, механізм). // перан. Разм. Затрымлівацца ў сваім руху, развіцці. Работа стопарыцца.

2. Зал. да стопарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стры́пер, ‑а, м.

Спец.

1. Механізм для выштурхвання балванак са зложніцы.

2. Камбінаваная ўборачная машына, якая зразае і малоціць каласы, а таксама вее насенне.

[Англ. stripper.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шатрава́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для шатравання зерня ў млыне. // Спецыяльны механізм для такой жа работы ў складаных малатарнях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)