Verbum

мітусня́, -і́, ж.

1. Хуткі і бесперапынны рух у розных напрамках.

2. Паспешнае хаатычнае перамяшчэнне з месца на месца.

3. Бязладнае мільганне перад вачыма.

штаб-кватэ́ра, -ы, мн. -ы, -тэ́р, ж.

1. Месца размяшчэння вайсковага штаба.

2. перан. Галоўнае месца збораў, сходаў якой-н. арганізацыі.

Штаб-кватэра ААН.

раз’язджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Многа і часта ездзіць з месца на месца.

Р. па краіне.

|| прым. раз’язны́, -а́я, -о́е.

Р. агент.

Р. карэспандэнт.

месцазнахо́джанне, -я, н.

Месца, дзе хто-н. знаходзіцца.

надку́с, -у, м.

Надкушанае месца.

Н. на яблыку.

неўпапа́д, прысл.

Недарэчы, не да месца.

Гаварыць н.

кра́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Рухацца, скранацца з месца.

Машына кратаецца з месца.

2. Варушыцца.

У траве нешта кратаецца.

|| зак. пакра́тацца, -аюся, -аешся, -аецца.

скрану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Зрушыцца з месца.

Цягнік скрануўся з месца.

|| незак. скрана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. скрана́нне, -я, н.

рухо́мы, -ая, -ае.

1. Здольны рухацца, які можа рухаць.

Р. блок.

2. Які пераязджае з месца на месца.

Р. лазарэт.

3. Які можа змяняцца ў залежнасці ад умоў; які хутка развіваецца, мяняецца.

Рухомыя формы арганізацыі.

Рухомая з’ява.

○

Рухомая маёмасць (спец.) — такая, якая можа быць перамешчана з месца на месца.

Рухомы састаў — сукупнасць сродкаў аўтамабільнага, чыгуначнага і іншых відаў транспарту.

|| наз. рухо́масць, -і, ж.

першынство́, -а́, н.

1. Першае месца ў дачыненні да якіх-н. дасягненняў, заслуг, вартасцей.

Барацьба за п.

2. Спаборніцтва за першае месца.

П. свету па шахматах.