іані́ты, ‑аў;
Рэчывы, здольныя выклікаць абмен іонамі, уплываць на абмен іонаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іані́ты, ‑аў;
Рэчывы, здольныя выклікаць абмен іонамі, уплываць на абмен іонаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ільнокамбіна́т і льнокамбіна́т, ‑а,
Прадпрыемства, якое займаецца апрацоўкай лёну, вытворчасцю льняных тканін і пастаўкай іх іншым прадпрыемствам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыкулі́т, ‑у,
Хвароба карэньчыкаў спіннамазгавых нерваў.
[Новалац. radiculitis, ад лац. radicula — карэньчык.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саха́ціна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фенамена́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Выключны, рэдкі, незвычайны; выдатны па сваіх якасцях.
2. Які мае адносіны да феномена (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электраця́га, ‑і,
Прымяненне электраэнергіі ў якасці цягі на транспарце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
э́мка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геро́іка, ‑і,
Гераічны змест, гераічны бок чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перая́рак, ‑рка,
Жывёла мінулагодняга прыплоду (пераважна пра авечак, ваўкоў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самападрыхто́ўка, ‑і,
Тое, што і самападгатоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)