мы́тны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да мыту ​1. Мытная кніга. Мытны двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бестсе́лер, ‑а, м.

У шэрагу замежных краін — ходкая, выдадзеная вялікім тыражом, кніга; ходкі тавар.

[Ад англ. best — лепшы, большы і sell — прадавацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́н, ‑а, м.

Свяшчэнная кніга мусульман, у якой змяшчаюцца догматы і палажэнні магаметанскай рэлігіі.

[Ад араб. qur'ān — чытанне, кніга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвента́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інвентару. Інвентарны нумар. Інвентарная кніга. Інвентарны спіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́драсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адраса. Адрасная кніга.

•••

Адрасны стол гл. стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэско́нтра, нескл., н.

Дапаможная бухгалтарская кніга для ўліку разлікаў з рознымі арганізацыямі і асобамі.

[Іт. riscontro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

служэ́бнік, ‑а, м.

Царкоўная кніга з тэкстамі, на якіх адбываецца служба (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кніга́рня ’кніжная лаўка’ (ТСБМ, Бяльк., Гарэц.). Гл. кніга 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кнігаўка, каня; кніга (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

во́кладка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Цвёрдая, звычайна з кардону папка, у якую ўстаўлена кніга.

Каленкоравая в.

2. Папяровая абгортка кнігі, сшытка.

|| прым. во́кладачны, -ая, -ае.

В. кардон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)