гада́мі, прысл.

Доўгі час, на працягу некалькіх гадоў запар. Гадамі працаваць над творам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзі́намі, прысл.

Доўгі час, на працягу некалькіх гадзін запар. Гадзінамі праседжваць над кнігай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэдынго́т, ‑а, М ‑гоце, м.

Уст. Доўгі сурдут шырокага крою для верхавой язды.

[Англ. riding-coat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начо́с, -у, м.

1. Доўгі ворс на тканінах і трыкатажных вырабах (спец.).

2. Валасы ў прычосцы, начасаныя на лоб, вушы, скроні, а таксама прычоска ў выглядзе пышна ўзбітых валасоў (разм.).

|| прым. начо́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доўгатэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

Дадзены на доўгі, працяглы тэрмін. Доўгатэрміновая пазыка. Доўгатэрміновы адпачынак. Доўгатэрміновая камандзіроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напластава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., чаго.

1. Накласці пластамі.

2. Нарэзаць пластамі (спец.).

Н. рыбы для салення.

3. перан. Пакінуць які-н. адбітак за доўгі перыяд часу.

|| незак. напласто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. напластава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буфе́т, -а, М -фе́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Доўгі стол або стойка для продажу закусак і напіткаў, а таксама невялікая закусачная.

Купіць піражок у буфеце.

2. Шафа для посуду, сталовай бялізны, закусак, напіткаў.

|| прым. буфе́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чамяры́ца, ‑ы, ж.

Травяністая ядавітая лугавая расліна сямейства лілейных, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне. Маці была апранута ў чорны бурнос, доўгі-доўгі, аж да самых пят. Яна дома ніколі гэтага бурноса не апранала, ён ляжаў у куфры, перасыпаны чамярыцаю ад молі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саліцёр, ‑а, м.

Доўгі плоскі чарвяк, які паразітуе ў страўніку чалавека і жывёлы. Свіны саліцёр.

[Фр. solitaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак., каго-што.

Насычаць труп спецыяльнымі рэчывамі, каб прадухіліць гніенне і захаваць на доўгі час.

|| зак. забальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны і набальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны.

|| наз. бальзамава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)