акрамя́ предлог с род. кро́ме;

у ха́це ніко́га не было́, а. ба́бкі — в избе́ никого́ не́ было, кро́ме ба́бушки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зярня́тка ср. зёрнышко, (в плоде) се́мечко;

◊ ма́кавага з. ў ро́це не было́ — погов. ма́кового зёрнышка во рту не́ было

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́ста нареч. пу́сто;

◊ каб табе́ п. было́! — чтоб тебе́ пу́сто бы́ло!;

то гу́ста, то п. — то гу́сто, то пу́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́рні ед. нет, уст., книжн. те́рния;

на яго́ шляху́ было́ шмат це́рняў — на его́ пути́ бы́ло мно́го те́рниев (те́рний)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паго́ршаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Тое, што і пагоршыцца.

Было ліха ды пагоршала (прымаўка). Хвораму пагоршала (безас.).

|| наз. пагаршэ́нне, -я, н. і паго́ршанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патае́мны, -ая, -ае.

1. Скрыты ад іншых; сакрэтны.

Патаемнае месца.

Патаемная размова.

2. Загадкавы, таямнічы.

У іх дзеяннях было нешта патаемнае.

|| наз. патае́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жы́тнішча, -а, н.

1. Поле, з якога сабралі жыта або на якім папярэдняй культурай было жыта.

2. Іржышча на жытнім полі.

Зямля шчацінілася леташнім жытнішчам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мачы́цца, мачу́ся, мо́чышся, мо́чыцца; незак.

1. Рабіцца мокрым, прамакаць наскрозь.

З-за маленькага шчупачка няварта было м.

2. Выдзяляць мачу.

|| зак. памачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цю́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Удараць, утвараючы слабы стук.

Чуваць было, як цюкалі сякеры.

|| аднакр. цю́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цю́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́лище (место, где было селение) археол. пасе́лішча, -шча ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)