пімы́, ‑оў; адз. пім, піма, м.

У паўночных народаў СССР — футравыя боты, шэрсцю наверх.

[Ненецкае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скураны́, -а́я, -о́е.

1. Які мае адносіны да вырабу скур і да рэчаў са скуры.

С. завод.

Скураная сыравіна.

2. Зроблены, пашыты са скуры, абабіты скурай (у 2 знач.).

Скураныя боты.

С. кашалёк.

Скураное крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хадакі́, ‑оў; адз. хада к, ‑а, м.

Разм. Боты, у якіх адрэзаны халявы; атопкі. Насунуўшы хадакі на ногі, выйшаў [Гумоўскі] у сенцы і асцярожна адчыніў дзверы. Броўка. Дзед прынёс боты, адрэзаў ад іх халявы, а хадакі кінуў унучцы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скрагакі́ ‘скураныя боты без падэшвы’ (віл., Нар. сл.). Да скро́гаць, скрагыта́ць (гл. скрэгаць). У семантычных адносінах параўн. скрабакі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паздзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Садраць што-н. у многіх месцах, садраць усё, многае.

П. фарбу з шыбаў.

П. рукі аб маліннік.

2. Рэзкім рухам зняць усё, многае (разм.).

П. боты з ног.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Апырскаць, запэцкаць чым‑н. Абляпаць боты граззю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

Прыладзіць, падагнаць кройкай. Прыкроіць рукавы да сукенкі. Прыкроіць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юхто́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да юхту. Юхтовы цэх. // Зроблены з юхту. Юхтовыя боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бот ’від абутку’. Рус. бо́ты (з XV ст.) ’боты, від абутку’, укр. бот. Запазычанне з ст.-польск. bot (польск. but). Брукнер, KZ, 48, 175 і наст.; Брукнер, 50; Слаўскі, 1, 51; Рудніцкі, 183 (польск. слова < франц. botte, Слаўскі, там жа, або лац. botta, Брукнер, 50). Гл. таксама Кюнэ, Poln., 45; Вахрас, Наим. об., 73; Сцяц., Нар., 147–148; Булыка, Запазыч., 47.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

батфо́рты, ‑аў; адз. батфорт, ‑а, М ‑рце, м.

Уст. Боты з высокімі халявамі з раструбамі ўверсе.

[Фр. bottes fortes.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)