развя́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. гл. развязаць.

2. Збудаванне на аўтамабільных дарогах, якое дазваляе транспарту бесперапынна рухацца ў розных напрамках.

Пабудаваць новую развязку.

3. Заключны эпізод, які завяршае развіццё сюжэта мастацкага твора; вырашэнне канфлікту ў літаратурным творы (спец.).

Нечаканая р. рамана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расо́л -у, м.

1. Салёная вада з прыправамі для засолкі, вымочвання харчовых прадуктаў.

2. Вадкасць, насычаная сокамі засоленых у ёй прадуктаў.

Капуста з расолам.

3. Моцна насычаная солямі прыродная вада.

4. Водны раствор солей, які прымяняецца ў тэхніцы (спец.).

|| прым. расо́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

створ, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Частка прасторы, абмежаваная стойкамі, перакладзінамі і пад.

С. футбольных варот.

2. Тое, што і створка.

3. Размяшчэнне двух прадметаў на адной лініі з вокам назіральніка, а таксама напрамак, вызначаны сумяшчэннем такіх прадметаў (спец.).

|| прым. ство́рны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траі́ць, траю́, тро́іш, тро́іць; тро́ены; незак., што.

1. Дзяліць на тры часткі (разм.).

Т. бервяно.

2. Злучаць тры часткі разам.

Т. ніткі.

3. Тройчы пераворваць зямлю (спец.).

4. Страляць, удараць і пад. па трох адначасова.

Т. з ружжа.

|| наз. трае́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асвятля́цца несов.

1. освеща́ться;

2. спец. осветля́ться;

1, 2 см. асвятлі́цца;

3. страд. освеща́ться; осветля́ться; см. асвятля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́зка ж.

1. свя́зка;

2. спец. сча́лка;

3. анат. свя́зка;

4. грам. свя́зка;

○ галасавы́я ~кі — голосовы́е свя́зки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злі́ўка ж.

1. спец. сли́вка, слив м.;

2. разг., только мн. (остатки от чего-л. слитого) сли́вки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адко́с I, -су м.

1. см. адхо́н;

2. спец. отко́с

адко́с II, -су м. отрабо́тка на косьбе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпуска́нне ср.

1. ослабле́ние; отжима́ние; отжи́м м.;

2. спец. о́тпуск м.;

1, 2 см. адпуска́ць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпу́шчаны

1. в разн. знач. отпу́щенный;

2. отпу́щенный, осла́бленный; отжа́тый;

3. спец. отпу́щенный;

1-3 см. адпусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)