спадзява́цца несов.

1. (иметь надежду) наде́яться;

с. на шча́сце — наде́яться на сча́стье;

с. знайсці́ згу́бленую рэч — наде́яться найти́ поте́рянную вещь;

с., што ўсё бу́дзе до́бра — наде́яться, что всё бу́дет хорошо́;

2. (рассчитывать) наде́яться, полага́ться;

с. на тава́рыша — наде́яться (полага́ться) на това́рища;

3. в форме 1‑го лица ед. числа употребляется в качестве вводн. сл. наде́юсь;

ты, ~дзяю́ся, і сам гэ́та до́бра разуме́еш — ты, наде́юсь, и сам э́то хорошо́ понима́ешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляпі́цца несов.

1. (обладать пластичностью) лепи́ться;

глі́на до́бра ле́піцца — гли́на хорошо́ ле́пится;

2. (располагаться, тесно примыкая к чему-л.) лепи́ться;

3. (создаваться, делаться из пластических материалов) лепи́ться, вая́ться;

4. страд. лепи́ться; см. ляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбі́цца сов.

1. в разн. знач. приби́ться;

до́шка до́бра ~бі́лася — доска́ хорошо́ приби́лась;

чужа́я аве́чка ~бі́лася да чарады́ — чужа́я овца́ приби́лась к ста́ду;

2. (при падении получить ушиб) разби́ться, ушиби́ться, уби́ться (до полусмерти)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыле́гчы (да чаго і без дап.) сов., в разн. знач. приле́чь;

п. адпачы́ць — приле́чь отдохну́ть;

трава́ ~лягла́ да зямлі́ — трава́ прилегла́ к земле́;

суке́нка до́бра ~лягла́ да фігу́ры — пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неблагополу́чно нареч.

1. нядо́бра, дрэ́нна; нешчаслі́ва; няўда́чна; (неуспешно) непаспяхо́ва;

2. безл., в знач. сказ. не зусі́м до́бра, дрэ́нна; не ўсё ў пара́дку;

у них неблагополу́чно у іх дрэ́нна, не ўсё ў пара́дку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приле́чь сов., в разн. знач. прыле́гчы; (облечь — ещё) прыста́ць;

приле́чь на крова́ть прыле́гчы на ло́жак;

трава́ прилегла́ трава́ прылягла́;

пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре суке́нка до́бра прыле́гла (прыста́ла) да фігу́ры (да ста́ну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагарава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Зазнаць многа гора. Нагаравацца з дзецьмі. □ [Лабановіч:] — А якія заработкі — плыты? Калі прынясе дзесяць рубельчыкаў, то і добра. А колькі нагаруецца, нацерпіцца! Колас. — Мама, матуля наша родная! Шкадуем мы цябе... Ці мала ты нагаравалася, мала натупалася ў гэтым двары ды горадзе? Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ляпаць некаторы час. Раман адышоўся на загон, падняў з зямлі брусок і паляпаў па касе. Пташнікаў. Нехта ціха пастукаў у шыбіну. Счакаў і паляпаў яшчэ. Грахоўскі. — Дык не падайце духам, — паляпаў на развітанне Рыгора па плячы Рымар. — Усё будзе добра. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наці́на, ‑ы, ж.

Разм.

1. Сцябло агароднай расліны (агуркоў, гарбузоў, бульбы). Міця ўжо добра бачыць, што сядзіць на ганку, у вузенькім дворыку, абгароджаным штакетнікам, на які ўзняслі націну гарбузы. Навуменка. Напрадвесні ў склепе, пад хатаю, бульба пусціла доўгую белую націну. Грахоўскі.

2. Тое, што і націнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., каго-што.

1. Замарозіўшы, прымацаваць да чаго‑н.

2. Злёгку пашкодзіць марозам; абмарозіць. Прымарозіць пальцы на назе. □ — Пуп .. [цяля] прымарозіла, як яшчэ пад каравай было. Ермаловіч.

3. безас. Падмарозіць (пра надыход маразоў, холаду). На дварэ добра прымарозіла. У паветры кружыліся сняжынкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)