Лятні́чы ў выразе лятніныя кашары (лід., Сл. ПЗБ). З польск. koszary lotnicze ’казармы для лётчыкаў’, дзе lotniczy з lotnik ’лётчык’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Мака́чка, мы́качка ’перамешаная тлустасць са смятанай для макання (бліноў)’ (расон., Шатал.) — рэгіянальнае ўтварэнне з суф. ‑к‑a ад мака́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маль ’малеча’ (ТС), укр. маль ’маладыя авечкі’, польск. mal‑mal‑mal ’падзыўныя для парасят’. Паўн.-слав. malʼь. Да малы́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ме́шыва, сен. ме́шава ’замешаны корм для скаціны’ (Касп.). Да мяша́ць (гл.) па тыпу прасл. měsivo (рус. месиво, серб.-харв. mjesivo).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Жучо́к ’шпілька для валасоў’ (валож., Жд.). Сем. перанос памянш. жучо́к (гл. жук1) паводле функцыі: захватвае валасы, як лапкі жука.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Здайна́ ’нагбом’ (слонім., Нар. лекс.). З + р. скл. назоўніка *dojьnъ/o, з якім звязаны вытворныя даёнка, дайніца ’пасудзіна для даення’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́штамаваць ’зрабіць выемку паза па канту’ (Сцяшк.). Запазычанне з польск. wysztamować ’зрабіць дзіркі долатам у бервяне для ўстаўлення іншага бервяна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ды́ба ’прылада катавання’ (БРС), ’слуп у студні, на якім вісіць крук для выцягвання вядра з вадой’ (Касп.). Да ды́ба́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квась ’кіслата’ (Сл. паўн.-зах., Жд. 2, 3). Архаізаванае словаўтварэнне на ‑ǐ, характэрнае для адпаведных пар назоўнік — дзеяслоў (кваськвасіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́злы ’азярод’ (Мат. Гом.), ’прыстасаванне для пілавання дроў’ (ТСБМ), ’апора ў выглядзе перакрыжаваных слупкоў’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. казёл2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)