пушо́к, -шку́ м.

1. уменьш.-ласк. пушо́к;

2. (в оперении) подпу́шка ж., по́дпушь ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасо́нка ж., уменьш.-ласк. со́сенка;

◊ з бо́ру па ~нцы — с бо́ру да с со́сенки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стажо́к, -жка́ м.

1. уменьш.-ласк. стожо́к;

2. (кучка сложенных вместе предметов) го́рка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хмуры́нка ж., уменьш.-ласк.

1. ту́чка, о́блачко ср.;

2. перен. (на лице) о́блачко ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гли́нка ж.

1. ласк. глі́нка, -кі ж.;

2. (каолин) глі́нка, -кі ж., каалі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оле́шек м., обл.

1. ласк. але́ньчык, -ка м.;

2. (оленёнок) аленяня́ и аленянё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́вачка ​1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Памянш.-ласк. да лаўка ​1 (у 1 знач.). [Сынклета Лукічна] ўзышла на ганак з разьбянымі слупкамі-калонкамі і з лавачкамі па баках. Шамякін.

ла́вачка ​2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Разм. Памянш.-ласк. да лаўка ​2. Заглянуць у лавачку.

2. перан. Разм. Неадабральны, недазволены занятак, пачынанне; група ўдзельнікаў гэтага занятку, пачынання. Завёў лавачку. Гэта адна лавачка.

•••

Закрыць лавачку гл. закрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піражо́к, ‑жка, м.

1. Памянш.-ласк. да пірог.

2. Маленькі пірог. З кашы .. [бабка] рабіла піражкі і падсмажвала на скавародцы. Колас. Брат схапіў піражок абедзвюма рукамі, нібы баяўся, што яго адбяруць. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутэ́ліца, ‑ы, ж.

Разм. Ласк. да бутэлька. З далёкіх вёсак прыязджаюць да.. [краўца] людзі не з пустымі рукамі, а з бутэліцаю самагону, каб мець прыемнасць выпіць яго ў кампаніі з Самабылем. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́сачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Нар.-паэт. Памянш.-ласк. да каса ​1; невялічкая каса. Каса ж мая, косачка, каса русая! Часала я косачку дзевятнаццаць год. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)