радыёперада́ча, ‑ы,
1. Перадача мовы, музыкі, адлюстравання і пад. на адлегласць пры дапамозе радыёхваль.
2. Тое, што перадаецца такім чынам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёперада́ча, ‑ы,
1. Перадача мовы, музыкі, адлюстравання і пад. на адлегласць пры дапамозе радыёхваль.
2. Тое, што перадаецца такім чынам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расслібізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэкардсме́н, ‑а,
1. Спартсмен, які ўстанавіў рэкорд.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сталы́піншчына, ‑ы,
Перыяд дваранска-прыгонніцкай рэакцыі ў Расіі пасля рэвалюцыі 1905 г., які ахарактарызаваўся ўмацаваннем кулацтва і падаўленнем рэвалюцыйных сіл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суво́й, ‑я,
Цэлы кусок палатна, скручаны ў трубку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тугава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі тугі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
херуві́м, ‑а,
1. У хрысціянскай рэлігіі — анёл вышэйшага чыну.
2.
[Стараж.-яўр.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
храпу́н, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарнакры́лы, ‑ая, ‑ае.
У якога чорныя крылы; з чорнымі крыламі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чужазе́мец, ‑мца,
Чалавек з чужой краіны; іншаземец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)