ату́, выкл.

Вокліч на паляванні з сабакамі, які азначае: бяры, лаві, хапай. Ату яго!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту аўтамабіляў, прызначаны для яго. Аўтарамонтныя майстэрні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацёклы, ‑ая, ‑ае.

Які мае ацёчнасць. Яго твар, крыху ацёклы, але мала маршчыністы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абта́лы, ‑ая, ‑ае.

Вызвалены ад лёду, снегу ў выніку яго раставання. Абталыя берагі ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфіні́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Дакладнае лагічнае азначэнне паняцця, якое ўключае найбольш істотныя яго адзнакі.

[Лац. definitio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінасеа́нс, ‑а, м.

Час, які адводзіцца па дэманстрацыю кінафільма, а таксама сама дэманстрацыя яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімана́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліманаду, звязаны з яго вытворчасцю і продажам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некро́з, ‑а, м.

Спец. Амярцвенне групы клетак, органа або яго часткі ў жывым арганізме.

[Грэч. nékrōsis — амярцвенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нетрыва́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць нетрывалага. Рэвалюцыя зламала стары лад жыцця, паказала яго нетрываласць. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымітыві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік прымітывізму. Стыль яго [Драздовіча] малюнкаў блізкі да прымітывістаў. Шматаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)