зашліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Спец. Зрабіць вельмі гладкім або ліквідаваць якую‑н. няроўнасць шліфоўкай. Зашліфаваць краі дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камсамо́лія, ‑і, ж., зб.

Разм. Камсамольцы. Тутэйшая камсамолія вельмі жыва адклікалася на ўсе здарэнні, што адбываліся ў ваколіцы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́тый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі, вельмі лёгкі шчолачны метал серабрыста-белага колеру, які выкарыстоўваецца пераважна ў ядзернай энергетыцы.

[Ад грэч. lithios — каменны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малескі́н, ‑у, м.

Вельмі шчыльная баваўняная тканіна (звычайна цёмнага колеру), з якой шыюць рабочае і спартыўнае адзенне; «чортава скура».

[Англ. moleskin ад mole — крот і skin — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагато́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Вагон у некалькі тон; вельмі цяжкі. Мнагатонная глыба.

2. Умяшчальнасцю ў некалькі тон. Мнагатонная аўтамашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наабяца́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Паабяцаць многа чаго‑н. [Юрку] вельмі многа наабяцалі — асабліва на будучае. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Пажартаваць. Бачыць бабіна дачка: з такімі сватамі не вельмі нажартуеш, і супакоілася. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрасо́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які не поўнасцю высах; вільготны. Рыдлёўка была вельмі цяжкая. Відаць, наліпла зямля, сырая, непрасохлая гліна. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўваро́ткі, ‑ая, ‑ае.

Абл. Непаваротлівы; марудны. Быў гэта чалавек неўвароткі, вельмі марудны ў рухах, па характару пануры, маўклівы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераахаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

Вельмі ахаладзіць. // Спец. Ахаладзіць ніжэй тэмпературы замярзання або кандэнсацыі. Пераахаладзіць вадкі аміяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)