схала́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Сярэдневяковая філасофія, якая стварыла сістэму штучных, чыста фармальных, лагічных аргументаў для тэарэтычнага абгрунтавання дагматаў царквы.
2. Фармальныя веды, адарваныя ад жыцця, якія грунтуюцца на адцягненых разважаннях, што не правяраюцца вопытам.
|| прым. схаласты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
схіл, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Нахіленая паверхня чаго-н.; пакаты спуск.
С. страхі.
С. гары.
2. перан. Набліжэнне канца жыцця.
С. жыцця.
◊
На схіле дзён (гадоў) (кніжн.) — пры набліжэнні старасці.
|| прым. схі́лавы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
та́мбур¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Прыбудова каля ўваходных дзвярэй, якая засцерагае ад пападання ў памяшканне халоднага паветра.
2. Закрытая пляцоўка пасажырскага чыгуначнага вагона.
3. Цыліндрычная або шматгранная верхняя частка будынка, якая падтрымлівае купал (спец.).
|| прым. та́мбурны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ткані́на, -ы, мн. -ы, -ні́н, ж.
1. Выраб, атрыманы ў працэсе ткання на ткацкім станку; матэрыя, матэрыял.
Ільняныя тканіны.
2. перан. Аснова, змест чаго-н.
Т. сюжэта.
|| прым. ткані́нны, -ая, -ае (да 1 знач.) і ткані́навы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Група аднародных, звязаных паміж сабой клетак, якія выконваюць адну і тую ж функцыю ў арганізме.
Тлушчавая т.
Мышачная т.
2. Тое, што і тканіна (у 2 знач.).
|| прым. тка́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трал, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Вялікая сетка для лоўлі рыбы з суднаў.
2. Гідраграфічная прылада для даследавання паверхні марскога дна, яго флоры і фаўны.
3. Прыстасаванне для выяўлення і абясшкоджання мін.
|| прым. тра́лавы, -ая, -ае.
Тралавая лоўля рыбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
траншэ́я, -і, мн. -і, -шэ́й, ж.
1. Роў, канава, прызначаныя для захоўвання, укладкі чаго-н.
Т. для закладкі водаправодных труб.
Сіласная т.
2. Вузкі глыбокі роў з брустверам, які злучае ў адну лінію ўсе агнявыя пункты абароны.
|| прым. траншэ́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
турні́р, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Спаборніцтва рыцараў у Заходняй Еўропе ў сярэднія вякі.
2. Спартыўныя спаборніцтвы, асабістыя ці камандныя, у якіх усе ўдзельнікі сустракаюцца паміж сабой адзін або два разы.
Баскетбольны т.
Міжнародны шахматны т.
|| прым. турні́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ту́флі, ту́фель і -фляў, адз. ту́фель, -фля, м.
Абутак, які закрывае нагу ніжэй шчыкалаткі.
Жаночыя т.
|| памянш. ту́флікі, -аў, адз. ту́флік, -а, м. і ту́фелькі, -лек і -лькаў, адз. ту́фелька, -і, ж.
|| прым. ту́фельны, -ая, -ае і ту́флевы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тыту́нь, -ю́ і тыту́н, -у́, м.
1. Травяністая расліна сямейства паслёнавых, лісце якой утрымлівае нікацін.
2. Высушанае і дробна нарэзанае або расцёртае лісце гэтай расліны, якое ўжываецца для курэння.
|| ласк. тытуне́ц, -нцу́, м. (да 2 знач.).
|| прым. тытунёвы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)