Verbum

нажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак., чаго.

Зжаць нейкую колькасць чаго‑н. Нажаць капу жыта. □ Толькі канчаючы работу, людзі заўважылі, як страшэнна многа яны пажалі збажыны. Чорны.

нака́шляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Многа, доўга пакашляць. Сотнікаў, падкурчыўшы босую параненую нагу, трымаўся за комін і кашляў. Цяпер ужо можна было не стрымлівацца і накашляцца ўволю. Быкаў.

панавя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. чаго. Зрабіць шляхам вязання многа чаго‑н. Панавязваць пальчатак.

2. што. Пачапіць, завязаць што‑н. усім, многім. Панавязваць званкі на шыю жывёле.

паадзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. каго. Адзець, убраць усіх, многіх. Паадзяваць дзяцей.

2. што. Адзець, надзець на сябе адно за другім што‑н. або многа чаго‑н.

паапрана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Апрануць, забяспечыць вопраткай усіх, многіх. Паапранаць цёпла дзяцей.

2. Надзець на сябе многа чаго‑н. Паапранаць на сябе ўсё новае.

калёсіка, ‑а, н.

Разм. Дэталь механізма ў форме невялічкага кола; шасцярэнька. [Міхалка] выведае тады ўсю механіку калёсікаў, зубчыкаў, спіц, шасцерняў, шрубікаў і спружын, якіх у гадзінніку так многа... Бядуля.

дадзялі́цца, ‑дзялюся, ‑дзелішся, ‑дзеліцца; зак.

Часта або многа дзелячы, дайсці да непрыемных вынікаў. — Як сабе хочаце, а зямлю болей дзяліць не будзем... Дадзяліліся — з сахой вывернуцца недзе. Быкаў.

вы́плакаць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; заг. выплач, зак., што.

1. Выліць, выказаць пачуцці слязьмі. Выплакаць гора.

2. Выпрасіць плачам. Выплакаць дапамогу.

•••

Выплакаць (усе) вочы — вельмі часта і многа плакаць.