Ле́бела ’прынада для ракаў’ (рагач., Рам. 8), дзярж. le‑ bidlo ’тс’ (Карловіч, 3). Да лібіла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лончык ’палачка для рэгулявання нацягнутасці пілы’ (астрав., Сл. ПЗБ). З польск. łączka, łącznik ’тое, што злучае’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лі́тнік ’адтуліна для падводу расплаўленага металу ў форму’ (ТСБМ). З рус. ли́тник ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 72).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Майдом ’агароджанае месца для скаціны ля хаты ці ў полі, пастаўнік’ (Зн.). Да майда́н1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мляча́рны ’прызначаны для малака’ (астрав., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі польск. mleczarski і бел. малочны ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мшэнь ’імшэнь, пограб, зроблены на моху’ (Бяльк.). Рус. забайк. мшень ’хлеў для авечак’. Да імшэ́нь (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нау́знік ’малы пчаліны вулей, які ставяць у лесе на дрэве для прываблівання раёў’ (Кос.). Гл. навузнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Но́жніца ’похва для нажа’ (ТС). Утворана шляхам семантычнай кандэнсацыі, параўн. «разгорнутую» назву — ножо́ва хатка ’тс’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пала́клі, полаклі мн. ’тарка для бульбы’ (З нар. сл., палес.). Няясна. Мабыць, скажоная або кантамінаваная форма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Патрэ́бка ’ямка для захавання бульбы’ (Сцяшк. Сл.), ’надбудова з паветкай над пограбам’ (Юрч.). Да пограб (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)