Verbum

адапхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Штуршком адсунуць, аддаліць.

А. нагой крэсла.

2. Моцна напіраючы, адціснуць, прымусіць адысці.

Ён адапхнуў мяне і стаў наперадзе.

|| незак. адпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

адлаві́ць, -лаўлю́, -ло́віш, -ло́віць; -ло́ўлены; зак., каго (што).

1. Скончыць лавіць.

2. Злавіць, вылавіць (спец.).

А. шмат рыбы.

|| незак. адло́ўліваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

|| наз. адло́ўліванне, -я, н. (да 2 знач.) і адло́ў, -ло́ву, м. (да 2 знач.; спец.).

аднасяльча́нін, -а, мн. -ча́не і (з ліч. 2, 3, 4) -ча́ніны, -ча́наў і -ча́н, м., чый або з кім.

Жыхар або ўраджэнец сяла ў дачыненні да каго-н. з гэтага ж сяла.

|| ж. аднасяльча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

адпя́ць, адапну́, адапне́ш, адапне́; адапнём, адапняце́, адапну́ць; адпя́ў, -пя́ла; адапні́; адпя́ты; зак., каго-што.

1. Аддзяліць, павесіўшы фіранку, штору і пад.

А. сабе куток у хаце.

2. Адвязаць што-н. падцягнутае.

А. падпругу ў каня.

|| незак. адпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

адсе́дзецца, -се́джуся, -се́дзішся, -се́дзіцца; -се́дзеўся, -се́дзелася і адсядзе́цца, -сяджу́ся, -сядзі́шся, -сядзі́цца; -сядзі́мся, -седзіце́ся, -сядзя́цца; зак. (разм.).

Ратуючыся ад каго-, чаго-н., схавацца дзе-н., перачакаць што-н.; ухіліцца ад працы, выканання свайго абавязку.

А. ў рэзерве.

|| незак. адсе́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

адхадзі́ць², -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак. (разм.).

1. Скончыць, перастаць хадзіць.

2. што. Прахадзіць куды-н., дзе-н. пэўны час.

3. што. Стаміць, пашкодзіць што-н. хадзьбой.

А. ногі.

4. каго-што. Адлупцаваць, набіць.

А. дзягай.

|| незак. адхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.

аздо́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго-што.

1. Надаць каму-, чаму-н. прыгожы выгляд, упрыгожыць.

А. сцены мазаікай.

А. сукенку бантам.

2. перан. Зрабіць больш поўным, багатым на ўнутраны змест.

|| незак. аздабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. аздабле́нне, -я, н.

акуну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Апусціць у вадкасць на кароткі час.

А. у ваду галаву.

|| незак. акуна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. акуну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; незак. акуна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

амаладзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; -ло́джаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць маладзейшым; вярнуць арганізму ўжо страчаныя адзнакі маладосці.

2. што. Увесці больш моладзі ў склад чаго-н.

А. калектыў.

|| незак. амало́джваць, -аю, -аеш, -ае; наз. амало́джванне, -я, н.

|| наз. амаладжэ́нне, -я, н.

апаля́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Зрабіць падобным на палякаў па мове, звычаях і пад., прымусіць засвоіць культуру паляка.

|| незак. апаля́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. апаля́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак. апаля́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. апаля́чанне, -я, н.