Verbum

адзічэ́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў дзікім, здзічэў.

А. кот.

А. сад.

2. перан. Які выражае дзікасць.

А. выгляд.

А. позірк.

|| наз. адзічэ́ласць, -і, ж.

адміністрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Пра адміністрацыю: кіраваць чым-н. (спец.).

2. перан. Кіраваць чым-н. фармальна, бюракратычна (неадабр.).

|| наз. адміністрава́нне, -я, н.

адшуме́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -мі́; зак.

1. Скончыць шумець.

Адшумелі дажджы.

2. перан. Прайсці, закончыцца (пра што-н. шумнае, гучнае).

Адшумела вайна.

акасцяне́лы, -ая, -ае.

1. Які ператварыўся ў косць, зацвярдзелы.

А. храсток.

2. перан. Які страціў гнуткасць, здольнасць развівацца; застылы.

А. погляд.

|| наз. акасцяне́ласць, -і, ж.

акупі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ўпіцца; зак.

Аплаціцца (пра выдаткі).

Затраты на будоўлю акупяцца.

Намаганні акупяцца (перан.).

|| незак. акупля́цца, -я́ецца і аку́плівацца, -аецца.

ана́лы, -аў.

Запісы найбольш значных гістарычных падзей у храналагічным парадку; летапіс.

У аналах гісторыі (перан.: аб чым-н. значным, гераічным, што ўвайшло ў гісторыю; высок.).

футбо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што (разм.).

1. Падкідаць што-н. нагою.

2. перан. Старацца пазбавіцца ад каго-, чаго-н., перадаючы ад аднаго да другога.

це́рні, -яў.

1. Пра калючыя расліны, а таксама калючкі на іх (уст. і кніжн.).

2. перан. Цяжкасці, пакуты, якія сустракаюцца на жыццёвым шляху каго-н.

паршы́вы, -ая, -ае.

1. Пакрыты паршой.

П. кот.

2. перан. Вельмі дрэнны, не варты ўвагі (разм.).

Паршывыя дровы.

|| наз. паршы́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

перабо́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Няроўнасць у біцці, парушэнне рытму, затрымка, прыпыненне.

Пульс з перабоямі.

Перабоі ў дастаўцы тавараў (перан.).

|| прым. перабо́йны, -ая, -ае.