Verbum

класіфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., каго-што.

Размеркаваць (размяркоўваць) па групах, разрадах, класах і пад. па характэрных прыкметах або якасцях.

|| таксама зак. раскласіфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. класіфікава́нне, -я, н. і класіфіка́цыя, -і, ж.

крыты́чны¹, -ая, -ае.

1. Які заключае ў сабе крытыку (у 1, 2 знач.).

Крытычныя заўвагі.

К. матэрыял.

2. Здольны адносіцца да каго-, чаго-н. крытычна, з крытыкай (у 1 знач.).

К. розум.

Адносіцца крытычна (прысл.) да прапаноў.

|| наз. крыты́чнасць, -і, ж.

зберагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; збяро́г, зберагла́, -ло́; -ражы́; -ражо́ны; зак., каго-што.

Захаваць, не даць знікнуць, сапсавацца, прапасці.

З. час.

З. грошы.

З. прадукты.

|| незак. зберага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зберажэ́нне, -я, н.

|| прым. зберага́льны, -ая, -ае.

кало́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

1. Статуя, збудаванне велізарных памераў.

К.

Радоскі.

2. перан. Пра каго-, што-н. грандыёзнае па сваёй велічыні, значнасці.

К. навукі.

◊

Калос на гліняных нагах — пра што-н. з выгляду велічнае, але слабае, гатовае разваліцца.

вы́каваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак.

1. што. Куючы, зрабіць што-н.

В. серп.

2. перан., каго-што. Цярпліва стварыць, выхаваць (высок.).

В. непераможную армію.

В. новыя кадры.

|| незак. выко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выко́ўванне, -я, н. (да 1 знач.).

вы́лавіць, -лаўлю, -лавіш, -лавіць; -лаўлены; зак., каго-што.

1. з чаго. Ловячы, здабыць, выцягнуць.

В. бервяно з вады.

В. многа рыбы.

2. Пералавіць усіх.

В. карасёў у сажалцы.

|| незак. выло́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вы́лаў, -лаву, м. (да 1 знач.; спец.).

вы́перадзіць, -раджу, -радзіш, -радзіць; -раджаны; зак., каго-што.

Тое, што і апярэдзіць.

В. у бегу.

В. у вучобе (перан.).

|| незак. выпераджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпярэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпераджэ́нне, -я, н. і выпярэ́джванне, -я, н.

В. тэрмінаў (перан.).

вярну́ць¹, -ну́, ве́рнеш, ве́рне; -ні́; ве́рнуты; зак., каго-што.

1. Аддаць узятае назад.

В. доўг.

2. Прымусіць або даць магчымасць вярнуцца назад.

В. дамоў.

В. бацьку дзецям.

В. да жыцця (вылечыць).

|| незак. вярта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і варо́чаць, -аю, -аеш, -ае.

гадзі́ць, гаджу́, го́дзіш, го́дзіць; гадзі́; незак.

1. каму. Старацца задаволіць каго-н.; дагаджаць.

Госцю гадзі, ды і сябе глядзі (прыказка).

2. каму-чаму. Садзейнічаць, спрыяць каму-, чаму-н.

Дажджы гадзілі ярыне.

◊

Гадзіць як благой (ліхой) скуле (разм.) — вельмі дагаджаць каму-н.

гайда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і го́йдаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

Рытмічна хістаць з боку ў бок або зверху ўніз.

Лодку гайдала (безас.).

|| аднакр. гайдану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём; -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. гайда́нне, -я, н. і го́йданне, -я, н.