Verbum

азанава́цца, ‑нуецца; зак. і незак.

Спец.

1. Напоўніцца (напаўняцца), насыціцца (насычацца) азонам. У час навальніцы паветра азануецца.

2. толькі незак. Зал. да азанаваць.

альпа́ры,

Спец.

1. прысл. Па намінальнай цане (пра курс каштоўных папер). Плаціць альпары.

2. нескл., н. Роўнасць біржавай і намінальнай вартасці каштоўнай паперы.

[Іт. al pari — нароўні.]

альтэрна́цыя, ‑і, ж.

Спец. Заканамернае чаргаванне гукаў фанетычна розных, але этымалагічна блізкіх у словах з агульнай асновай (пяку — пячэш); чаргаванне марфем (гарачы — гаручы).

[Лац. alteratio — чаргаванне.]

антрапаге́н, ‑у, м.

Спец. Апошні перыяд геалагічнай гісторыі Зямлі, які налічвае ад 1,7 млн. да 3,5 млн. год і звязаны з узнікненнем чалавека.

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і genos — зараджэнне.]

антрапані́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Спец. Раздзел анамастыкі, які вывучае антрапонімы, заканамернасці іх узнікнення і развіцця, структуру, сацыяльнае функцыяніраванне і геаграфічнае распаўсюджанне.

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і ónyma — імя.]

абдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да абадраць, абдзерці.

2. Спец. Механічны спосабам знімаць з зерня абалонку; знімаць верхні слой чаго‑н.

жалабабру́хі, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразе: жалабабрухія малюскі — клас беспазваночных жывёл тыпу малюскаў (цела чэрвепадобнае, у большасці на брушным баку маецца прадаўгаватае паглыбленне).

затушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

1. Спец. Нанесці цені, пакрыць тушоўкай. Затушаваць малюнак.

2. перан. Згладзіць, зрабіць менш выразным, прыкметным. Затушаваць супярэчнасці.

згушча́льнік, ‑а, м.

Спец.

1. Апарат для аддзялення цвёрдых часцінак ад вадкасці.

2. Рэчыва, якое дабаўляюць да другога рэчыва або сумесі для згушчэння.

марато́рый, ‑я, м.

Спец. Адтэрміноўка выканання абавязацельстваў, пераважна плацёжных, якая ўстанаўліваецца дзяржавай у сувязі з якімі‑н. надзвычайнымі абставінамі (вайной, крызісам і пад.).

[Ад лац. moratorius — замаруджваючы.]