марато́рый, ‑я, м.

Спец. Адтэрміноўка выканання абавязацельстваў, пераважна плацёжных, якая ўстанаўліваецца дзяржавай у сувязі з якімі‑н. надзвычайнымі абставінамі (вайной, крызісам і пад.).

[Ад лац. moratorius — замаруджваючы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)