геамарфало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае рэльеф паверхні Зямлі і гісторыю яго развіцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геатэрма́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з унутраным цяплом Зямлі і яго выкарыстаннем. Геатэрмальная станцыя.

[Ад грэч. gē — зямля і thérme — цяпло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубліка́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дубліката, прызначаны для яго. Дублікатны бланк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбіко́рмавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камбікорму, да вырабу яго. Камбікормавы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карата́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каратажу, прызначаны для яго. Каратажная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квартэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да квартэта, прызначаны для яго. Квартэтная музыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кросу, прызначаны для яго. Кросавая траса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лактаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вызначэння тлустасці малака па ступені яго празрыстасці.

[Ад лац. lac, lactis — малако і грэч. skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навалаадбо́йка, ‑і, ж.

Спец. Адбойка вугалю і навальванне яго на канвеер у забоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намані́ць, ‑маню, ‑маніш, ‑маніць; зак.

Нагаварыць няпраўды, нахлусіць. Наманіў ты мне пра яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)