геамарфало́гія, ‑і,
Навука, якая вывучае рэльеф паверхні Зямлі і гісторыю
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геамарфало́гія, ‑і,
Навука, якая вывучае рэльеф паверхні Зямлі і гісторыю
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геатэрма́льны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з унутраным цяплом Зямлі і
[Ад грэч. gē — зямля і thérme — цяпло.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дубліка́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дубліката, прызначаны для
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбіко́рмавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбікорму, да вырабу
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карата́жны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да каратажу, прызначаны для
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квартэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да квартэта, прызначаны для
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кро́савы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кросу, прызначаны для
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лактаско́п, ‑а,
[Ад лац. lac, lactis — малако і грэч. skopeō — гляджу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навалаадбо́йка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намані́ць, ‑маню, ‑маніш, ‑маніць;
Нагаварыць няпраўды, нахлусіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)