Verbum

лі́дар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто ідзе першым у якой-н. справе, спартыўным спаборніцтве і інш.

Л. турніру.

2. Кіраўнік палітычнай партыі, грамадска-палітычнай арганізацыі і пад.

Палітычныя лідары.

|| прым. лі́дарскі, -ая, -ае.

нутраны́, -а́я, -о́е.

1. гл. нутро.

2. перан. Які ідзе як бы з нутра, з сярэдзіны; глухі.

Н. голас.

Н. смех.

3. Змешчаны ўнутры чаго-н., на ўнутраным баку чаго-н. (разм.).

Нутраная кішэня паліто.

Н. замок.

супрацьле́глы, -ая, -ае.

1. Размешчаны насупраць; які ідзе, вядзе ў адваротным кірунку.

С. бераг ракі.

2. Які карэнным чынам адрозніваецца ад чаго-н., не сумяшчальны з чым-н.

Супрацьлеглыя паняцці.

|| наз. супрацьле́гласць, -і, ж. (да 2 знач.).

ухі́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Нахіленая пакатая паверхня, схіл.

Цягнік ідзе пад у.

2. перан. Пэўны напрамак дзейнасці, інтарэсаў, спецыялізацыі.

Школа з мастацкім ухілам.

3. перан. Адхіленне, адыход ад асноўнай лініі ў поглядах, палітыцы.

Правы ў.

вясна́, -ы́, мн. вёсны і (з ліч. 2, 3, 4) вясны́, вёсен і вёснаў, ж.

Пара года, якая ідзе за зімой.

Ранняя в.

В. жыцця (перан.: пра маладосць).

|| прым. веснавы́, -а́я, -о́е, вясно́вы, -ая, -ае і вясе́нні, -яя, -яе.

набярэ́жны, -ая, -ае.

1. Размешчаны на беразе, каля берага.

Н. бульвар.

2. у знач. наз. набярэ́жная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Бераг, умацаваны сцяной з граніту, каменю і інш., а таксама вуліца, якая ідзе ўздоўж такога берага.

Дом на набярэжнай.

адко́с, -у, м.

1. Адхон, нахільная паверхня гары і пад.

А. узгорка.

2. Бакавая нахільная паверхня дарожнага насыпу.

Адкосы дарог.

Умацаваць а.

3. Нахільная паверхня чаго-н., якая ідзе пад вуглом (спец.).

|| прым. адко́сны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).