бі́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Унутраная ўдарная частка звона; язык (у 3 знач.).

2. Падвешаны кавалак жалеза, рэйкі для падачы сігналаў.

3. Верхняя скразная планка або жардзіна ў поручнях лесвіцы, мосце і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́салапіць сов., прост. (язык) показа́ть, вы́сунуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высало́пліваць несов., прост. (язык) пока́зывать, высо́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інфармацы́йны информацио́нный;

~ная мо́ва — информацио́нный язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белару́скі белору́сский;

~кая мо́ва — белору́сский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бэ́йсік м., комп. (язык программирования) бе́йсик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́зскі ла́зский;

~кая мо́ва — ла́зский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́кскі ла́кский;

~кая мо́ва — ла́кский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недахо́длівы недохо́дчивый;

~вая мо́ва — недохо́дчивый язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стараславя́нскі старославя́нский;

~кая мо́ва — старославя́нский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)