набе́гацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пабегаць уволю, стаміцца, бегаючы. Я не разумеў, як гэта можна не пад’есці, калі добра набегаешся за цэлы дзень... Ваданосаў. — Навошта так рана.. [Паўліка] будзіш? — запытала маці, якая ўжо завіхалася ля печы. — Набегаецца яшчэ за цэлы дзень... С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адара́ць, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., што.

1. Папрацаваць пэўны час на ворыве; адпрацаваць на ворыве ўзамен за што-н.

А. цэлы дзень.

А. за доўг.

2. Узараць нанава поле, на якім загінулі пасевы.

|| незак. адво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасланя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм. Сланяцца некаторы час. Прасланяцца з кута ў кут цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасла́ць, ‑сцялю, ‑сцелеш, ‑сцеле; зак., што.

Слаць некаторы час (гл. слаць ​2). Праслаць лён цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што і без дап.

Фарбаваць некаторы час. Прафарбаваць падлогу цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамарко́ціцца, ‑кочуся, ‑коцішся, ‑коціцца; зак.

Разм. Маркоціцца некаторы час. У нядзелю цэлы дзень я прамаркоціўся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праня́ньчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак., з кім-чым.

Няньчыцца некаторы час. Праняньчыцца з дзецьмі цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамане́жыць сов., прям., перен. промане́жить;

п. ко́ней — промане́жить лошаде́й;

п. цэ́лы ме́сяц — промане́жить це́лый ме́сяц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прараша́ць сов., разг. просиде́ть над зада́чей;

цэ́лы дзень ~ша́ў зада́чу — це́лый день просиде́л над зада́чей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Кульгаючы, адысці ўбок.

2. Пракульгаць пэўны тэрмін. Цэлы год адкульгаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)