прыбянтэ́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбянтэ́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рашо́тнік, ‑а, 
Чалавек, які займаецца вырабам рашотаў. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замя́цца, ‑мнуся, ‑мнешся, ‑мнецца; ‑мнёмся, ‑мняцеся; 
1. Збянтэжана спыніцца, затаптацца на месцы ў нерашучасці. 
2. Спыніць гаворку, збянтэжыўшыся або падбіраючы патрэбнае слова. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акачане́лы, ‑ая, ‑ае.
Які астыў, змёрз на холадзе; адубелы. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́жысты, ‑ая, ‑ае.
Тоўсты, каржакаваты (пра дрэва, палена). 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкра́навы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад кранам, прызначаны для яго перасоўвання. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расцвялі́ць, ‑цвялю, ‑цвеліш, ‑цвеліць; 
1. Раздражніць; раззлаваць. 
2. Развярэдзіць. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сы́граўка, ‑і, 
Рэпетыцыя музычнага калектыву, аркестра. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбраха́цца, ‑брашуся, ‑брэшашся, ‑брэшацца; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́рці, самрэ; самром, самраце; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)