канцыля́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канцылярыі, належыць ёй. Канцылярскія справы. Канцылярскі работнік. Канцылярскія тавары. // Характэрны, уласцівы канцылярыі. Канцылярская валакіта. // Сухі, невыразны, насычаны словамі, характэрнымі для мовы дзедавых папер (пра стыль, мову). Канцылярскі стыль.

•••

Канцылярскі почырк гл. почырк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнеса́нс, ‑у, м.

1. Тое, што і Адраджэнне (у 2 знач.).

2. Архітэктурны стыль эпохі Адраджэння.

[Фр. Renaissance — адраджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзо́паўскі, ‑ая, ‑ае.

Багаты алегорыямі, намёкамі з мэтай скрыць прамы сэнс выказвання. Эзопаўскі стыль. Эзопаўская мова.

[Ад імя старажытнагрэчаскага байкапісца Эзопа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампі́р, -у, м.

Мастацкі (галоўным чынам у архітэктуры) стыль, які ўзнік у Францыі ў канцы 18 — пачатку 19 ст., заснаваны на імітацыі антычных узораў.

Будынак у стылі а.

|| прым. ампі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаты́чны готи́ческий;

○ г. — шрыфт тип. готи́ческий шрифт;

г. стыль — архит. готи́ческий стиль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карыкату́рны прям., перен. карикату́рный;

к. стыль — карикату́рный стиль;

~ная асо́ба — карикату́рная ли́чность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квяці́сты прям., перен. цвети́стый;

к. дыва́н — цвети́стый ковёр;

к. стыль — цвети́стый слог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік пурызму. Для пурыстаў трыццатых — саракавых гадоў стыль Гогаля здаваўся нязграбным. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Дрэнны, няправільны; з заганамі. Заганны стыль работы. Заганная тэорыя.

2. Амаральны, непрыстойны. Заганны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рама́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які ўзнік на аснове старажытнарымскай культуры або звязаны з гэтай культурай. Раманская культура. Раманскі стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)