кроваспыня́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для спынення кровацячэння. Кроваспыняльны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пурге́н, ‑у, м.

Лякарства, якое ўжываецца як слабіцельны сродак.

[Ад лац. purgare — чысціць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэментаво́з, ‑а, м.

Транспартны сродак для перавозкі насыпнога цэменту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этазо́л, ‑у, м.

Лекавы сродак з групы сульфаніламідных прэпаратаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

психотро́пный / психотро́пное сре́дство фарм. псіхатро́пны сро́дак;

психотро́пные препара́ты фарм. псіхатро́пныя прэпара́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нявы́прабаваны, ‑ая, ‑ае.

Не правераны вопытам, на справе. Нявыпрабаваны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблягча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які аблягчае, робіць, прыносіць аблягчэнне. Аблягчальны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласьён, ‑у, м.

Касметычны гігіенічны сродак для догляду скуры твару.

[Фр. lotion ад лац. lotio — мыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гашы́ш, ‑у, м.

Наркатычны сродак, які атрымліваецца з індыйскіх канапель.

[Араб. hašiš.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санары́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які дзейнічае як сасудазвужальны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)