Вы́псець ’даходзіць да дзяцінства ў старасці’. Запазычанне з польск. wypsieć ’змарнець, сапсаваць і г. д.’, якое ад pies (Брукнер, 445).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перагартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.
Залішне загартаваць; сапсаваць празмернай загартоўкай.
П. сталь.
|| незак. перагарто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перагарто́ўванне, -я, н., перагарто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і перага́рт, -у, М -рце, м.
|| прым. перагартава́льны, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзёгаць, -гцю, м.
Цёмны смалісты вадкі прадукт, які атрымліваецца шляхам сухой перагонкі дрэва, торфу або каменнага вугалю.
Змазаць боты дзёгцем.
◊
Лыжка дзёгцю ў бочцы мёду — пра што-н. малое, здольнае атруціць, сапсаваць вялікае.
|| прым. дзёгцевы, -ая, -ае і дзягця́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
застира́ть сов., разг.
1. (отмыть) замы́ць, мног. пазамыва́ць;
2. (испортить стиркой) сапсава́ць мыццём;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сшарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Разм. Знішчыць, сапсаваць шараваннем. Маці, відаць, цэлы гай Сярдзітых гальнёў сшаравала, Пакуль падлога Зрабілася гладкая. Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зжава́ць, зжую, зжуеш, зжуе; зжуём, зжуяце; зак., каго-што.
1. Пажаваўшы, з’есці. Зжаваць кавалак хлеба.
2. Сапсаваць што‑н. жаваннем. Цяля зжавала рукаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сшо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм.
1. Шоргаючы, сцерці. Сшоргаць серу з запалак.
2. Сапсаваць шорганнем паверхню чаго‑н. Сшоргаць паркетную падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак., што.
1. Адмыць (забруджанае месца).
З. пляму.
2. Сапсаваць, кепска мыючы, бялізну.
З. пляму.
З. сарочку.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Занесці чым-н.
Яму ў рэчцы замыла (безас.) пяском.
|| незак. замыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Перака́за ’перашкода, замінка, цяжкасць’ (Гарб., Нас.), перака́зіць ’сапсаваць; перашкодзіць’ (Нас.). Да ка́зіць ’псаваць, шкодзіць’ (гл.), магчыма, пад уплывам польск. przekaza ’перашкода’, przekazić ’перашкодзіць; перапыніць (пры размове)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зняве́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.
Нанесці каму‑, чаму‑н. фізічныя пашкоджанні; пакалечыць. Твар цяжка было разгледзець, так яго знявечылі фашысты перад павешаннем. Новікаў. // Нанёсшы значныя пашкоджанні, давесці да непрыгоднасці, сапсаваць (пра рэчы, прадметы). Даніла даўно пайшоў пехатою да тых далёкіх непраходных хмызоў, якія сваёй дрыгвою зусім знявечылі канал. Пестрак. // перан. Зрабіць дрэнны ўплыў; сапсаваць. Знявечыць душу. Знявечыць жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)