святлапі́с, ‑у, м.

Атрыманне адбіткаў пры дапамозе аптычнага апарата на аснове дзеяння святла на святлоадчувальныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вітамі́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Арганічнае рэчыва, неабходнае для нармальнай жыццядзейнасці жывых арганізмаў, а таксама прэпарат, які ўтрымлівае такія рэчывы.

|| прым. вітамі́нны, -ая, -ае, вітамі́навы, -ая, -ае і вітаміно́зны, -ая, -ае.

Вітамінная (вітамінавая) лабараторыя.

Вітамінозны тлушч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дубі́ць, дублю́, ду́біш, ду́біць; ду́блены; незак., што.

Апрацоўваць шкуру, футра, вытрымліваючы іх у асобых растворах.

Д. шкуры.

|| зак. вы́дубіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

|| наз. дубле́нне, -я, н.

|| прым. дубі́льны, -ая, -ае.

Д. цэх.

Дубільная вытворчасць.

Дубільныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высокамалекуля́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: высокамалекулярныя злучэнні — рэчывы з высокай малекулярнай масай, большасць якіх адносіцца да палімераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялка (у 2 знач.). Бялковыя рэчывы, злучэнні, кармы. Бялковае цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуміга́нты, ‑аў; адз. фумігант, ‑у, М ‑нце, м.

Хімічныя рэчывы для знішчэння шкоднікаў, узбуджальнікаў і пераносчыкаў хвароб.

[Ад лац. fumigans, fumigantis — які акурвае, дыміць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадзі́ла, -а, мн. -ы, -дзіл, н.

Металічная пасудзіна на ланцужках, у якой у час набажэнства курыцца ладан або іншыя пахучыя рэчывы.

◊

Раздзьмуць кадзіла — падняць шум вакол якой-н. справы, учынку і пад.

|| прым. кадзі́льны, -ая, -ае.

К. дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́за, ‑ы, ж.

1. Орган, які выпрацоўвае неабходныя для арганізма рэчывы або выдаляе з арганізма шкодныя рэчывы. Слінная залоза. Потавыя залозы. Малочныя залозы. Залозы ўнутранай сакрэцыі.

2. Абл. Пухліна на шыі пад сківіцамі. І цяжка ёй. Яна ўздыхае, Ідзе, сябе перамагае, І горла ціснуць ёй залозы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вітамі́ны, ‑аў; адз. вітамін, ‑у, м.

Арганічныя рэчывы, неабходныя для харчавання і жыццёвай дзейнасці жывых арганізмаў. Вітамін А.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсарбе́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Цела з развітай паверхняй, якая добра паглынае (адсарбіруе) рэчывы з газаў і раствораў.

[Лац. ad — пры, да, sorbens (sorbentis) — які глытае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)