Verbum

засо́хлы, -ая, -ае.

1. Сухі, зацвярдзелы.

Засохлая гразь.

2. Які завяў, загінуў ад неспрыяльных умоў (пра расліны).

Засохлая кветка.

клубняпло́ды, -аў, адз. -ло́д, -а, М -дзе, м.

Харчовыя, кармавыя і тэхнічныя расліны, якія ўтвараюць на падземных сцёблах клубні.

аднадо́мны, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: якія маюць песцікавыя і тычынкавыя кветкі на адным каліве.

|| наз. аднадо́мнасць, -і, ж.

аднапо́лы, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: які мае адзнакі толькі аднаго полу (мужчынскага ці жаночага).

|| наз. аднапо́ласць, -і, ж.

худасо́чны, -ая, -ае.

1. Схуднелы, змарнелы.

Худасочная жанчына.

2. Пра расліны: слабы, кволы.

Худасочная бярозка.

|| наз. худасо́чнасць, -і, ж.

спажы́ўны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для яды, спажывання.

Спажыўныя расліны.

2. Тое, што і пажыўны.

|| наз. спажы́ўнасць, -і, ж.

курасле́п, -у, м.

Народная назва шматгадовай травяністай расліны сямейства казяльцовых з жоўтымі кветкамі.

Расцвіў к.

|| прым. курасле́пны, -ая, -ае.

тра́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Даведнік, які апісвае лекавыя расліны і спосабы лячэння імі.

|| прым. тра́ўнікавы, -ая, -ае.