тапані́міка, -і, ДМ -міцы, ж. (спец.).

Раздзел мовазнаўства, які вывучае тапонімы, заканамернасці іх узнікнення, развіцця і функцыянавання.

|| прым. тапанімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арнітало́гія, ‑і, ж.

Раздзел заалогіі, які вывучае птушак.

[Ад грэч. ornis — птушка і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыялектало́гія, ‑і, ж.

Раздзел мовазнаўства, які вывучае дыялекты.

[Ад грэч. diálektos гаворка і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іхтыяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел заалогіі, які вывучае рыб.

[Ад лац. ichtýs — рыба і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лексікало́гія, ‑і, ж.

Раздзел мовазнаўства, які вывучае лексіку.

[Ад грэч. lexikos — слоўнікавы і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікало́гія, ‑і, ж.

Раздзел батанікі, які вывучае грыбы.

[Ад грэч. mykēs — грыб і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрабіяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае мікраарганізмы.

[Ад грэч. mikrós — малы і біялогія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел заалогіі, які вывучае прыматаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферментало́гія, ‑і, ж.

Раздзел біяхіміі, які вывучае ферменты.

[Ад лац. fermentum — дрожджы, закваска і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анама́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (спец.).

1. Сукупнасць уласных імён мовы.

2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае ўласныя імёны.

|| прым. анамасты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)