Verbum

выпа́рына, -ы, ж.

Пот, які выступае на целе (звычайна ў хворага пасля гарачкі).

Пакрыцца выпарынай.

ге́лій, -ю, м.

Хімічны элемент, інертны газ — самы лёгкі пасля вадароду.

|| прым. ге́ліевы, -ая, -ае.

хрысці́ны, -ці́н.

Хрысціянскі абрад хрышчэння, а таксама пачастунак пасля гэтага абраду.

|| прым. хрысці́нны, -ая, -ае.

пацяро́бкі, -аў.

Адходы, якія застаюцца пасля ачысткі чаго-н.

Бульбяныя п.

|| прым. пацяро́бкавы, -ая, -ае.

прыпе́ў, -е́ву, мн. -е́вы, -е́ваў, м.

Частка песні, якая паўтараецца пасля кожнага куплета.

Вясёлы п.

ільго́та і (пасля галосных) льго́та, -ы, ДМ -го́це, мн. -ы, -го́т, ж.

Палёгка ў выкананні якіх-н. абавязкаў, прадастаўленне каму-н. якіх-н. пераваг.

Ільготы ўдзельнікам вайны.

Ільготы па інваліднасці.

|| прым. ільго́тны і (пасля галосных) льго́тны, -ая, -ае.

леў¹, ільва́ і (пасля галосных) льва, мн. ільвы́ і (пасля галосных) львы, ільво́ў (льво́ў), м.

1. Буйны драпежнік сямейства кашэчых з кароткай жаўтаватай поўсцю (і пышнай грывай у самцоў).

Рык ільва.

2. перан. Той, хто вызначаецца магутнай сілай, смеласцю, адвагай.

○

Марскі леў — жывёліна сямейства вушастых цюленяў.

◊

Ільвіная доля — самая большая частка чаго-н.

|| прым. ільві́ны і (пасля галосных) льві́ны, -ая, -ае.

Ільвіны зеў (назва кветкі).