а́ркуш, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Стандартны (тонкі, плоскі) кавалак паперы.

А. са сшытка.

2. Адзінка вымярэння аб’ёму друкаванага тэксту (спец.).

○

Аўтарскі аркуш — 40000 друкарскіх знакаў з прабеламі.

|| прым. а́ркушны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзірако́л, ‑а, м.

Разм. Канцылярская прылада для прабівання круглых дзірак у паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звільгатне́ць, ‑ее; зак.

Стаць вільготным. Паперы ад часу вельмі звільгатнелі, зашмальцаваліся. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперарэ́зальны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да разразання паперы. Паперарэзальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разграфі́ць, ‑флю, ‑фіш, ‑фіць; зак., што.

Расчарціць на графы. Разграфіць ліст паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Роўна складзеная ў дзве столкі і загнутая палоска на тканіне, паперы.

Пашыць спадніцу ў складкі.

2. Прамалінейны згіб на штаніне.

Штаны з адпрасаванымі складкамі.

3. Няроўнасць, хвалісты згіб на тканіне, паперы.

С. на паліто.

4. Адвісласць або маршчына на скуры, целе.

Адвіслыя складкі на шыі.

5. Згіб у пластах зямной кары.

Складкі горных парод (спец.).

|| памянш. скла́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скле́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., скле́іцца; зак.

1. Змацавацца пры дапамозе клею, зліпнуцца ад чаго-н. клейкага.

Паперы склеіліся.

2. перан. Наладзіцца, аднавіцца (разм.).

Справа склеілася.

Сямейнае жыццё склеілася.

|| незак. скле́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарва́ть​III сов. (разорвать в каком-л. количестве) нарва́ць, надра́ць;

нарва́ть бума́ги нарва́ць (надра́ць) папе́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спле́снелы і сплясне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты плесняй, цвіллю; цвілы. Сплеснелы хлеб. Спляснелыя паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́рзац, ‑а, м.

Спец. Падвойны ліст паперы, які злучае пераплёт з самой кнігай.

[Ням. Vorsatz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)