пі́счы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны, прыгодны для пісання. Пісчая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клеёный прил. кле́ены, пракле́ены;

клеёная бума́га кле́еная (пракле́еная) папе́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сопроводи́ловка ж., разг. суправаджа́льны ліст, суправаджа́льны дакуме́нт, суправаджа́льная (папе́ра).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бюва́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бювара. Бюварная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клазе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клазета. Клазетная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшы́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сшытка. Сшыткавая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільтрава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для фільтравання. Фільтравальная папера. Фільтравальныя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фла́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да флату. Флатавая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шку́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. шкура.

2. Папера ці тканіна з нанесеным на яе слоем абразіўнага матэрыялу, якая прымяняецца для шліфавання, зачысткі вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарудзе́ць, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца рудым; зрудзець. Папера ад сонца зарудзела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)